Książki mieszające rzeczywistość z mistycyzmem wywołują we mnie niepokój i nadzieję. Naturalny lęk przed kontaktem ze światem duchów miesza się w nich z pobudzeniem radosnej myśli, że coś na nas jeszcze czeka po życiu. W „Przygodzie z Owcą” Murakamiego elementy fantastyczne wydają się być jednak tak naturalne jak śnieg na Hokkaido.
Mijająca generacja zepchnęła na ubocze ukochane japońskie gierki, które są esencją konsol czy ktoś tego chce czy nie. Teraz szykuje się ich wielki comeback.
Pamiętacie czy już zapomnieliście?
Trochę więcej czasu, kilka ciekawych filmów, niektóre widziane po raz wtóry, inne po raz pierwszy – tak minęły mi ostatnie dni. Jeżeli szukacie czegoś do sprawdzenia, spójrzcie niżej, a nóż widelec jest tu coś dla was:
Jeżeli w 2011 warto na coś czekać, to bez dwóch zdań jest to ekranizacja Gry o Tron – pierwszego tomu cyklu Pieśń Lodu i Ognia George’a R.R. Martina. Hasło towarzyszące sadze „Winter is Coming” (Nadchodzi Zima) oznacza o wiele więcej niż dobrze nam znane zaskoczenie kierowców, lepienie bałwanów z marchewką w kroczu i ślizganie się…
Czas na drugą (pierwsza jest tu) notkę o paru filmach, które dziwnym zbiegiem okoliczności udało mi się niedawno obejrzeć. Każdy zasłużył na kilka słów i małą ocenę – tak by czytało się szybko i przyjemnie, przynajmniej taką mam nadzieję…
W chwili gdy produkcje action-adventure zaczynają zjadać swój własny ogon, zapominając o ciekawym scenariuszu, postaciach i tym, że nie każda gra musi zawierać podstawowy arsenał amerykańskiej armii pojawił się tytuł taki jak Enslaved: Odyssey to the West. Zniszczony świat z wszechobecną, odradzająca się po wojnie przyrodą, oglądany z perspektywy muskularnego Monkeya i delikatnej Tripitaki zapewnia…
Krótko i szybko – nim wrócą tu regularne wpisy – IGN wrzucił prawie godzinny podcast swych redaktorek na Youtube. Jeżeli chcecie posłuchać o ich podejściu do gier i o tym, jak najlepiej skłonić własną dziewczynę do grania to zapraszam do oglądania. Wystarczy znać angielski 😉 Świetne video.
Polonia 1 na początku lat 90tych budziła w chłopcach z całego kraju chęć do wyjścia na boisko i gonienia za piłką od zmierzchu do świtu. Codzienne emisje Tsubasy bez wątpienia stanowią jasny punkt dzieciństwa większości młodych (no, już nie tak bardzo) Polaków. Osobiście mam w sercu zarówno miłość do futbolu, jak i słabość do historii…
Shinji Mikami ma to do siebie, że strasznie lubi tworzyć oryginalne gry. I właśnie za to, strasznie go lubię. Po ograniu wersji demonstracyjnej Vanquisha, którego premiera zbliża się wielkimi krokami, pewne jest, że Shinji po raz kolejny dostarczy graczom czegoś niespotykanego.
Po kilku godzinach niewdzięcznego segregowania, oznaczania i hiperlinkowania – skończyłem. Przed wami spis wszystkich (chyba, że coś zgubiłem) tekstów jakie ukazały się na Peace Grenade. Pamiętają lepsze i gorsze czasy, minimalistyczne początki, chwile konkretnej ekspansji oraz momenty zastoju. Całość została posegregowana wg kilku czytelnych (w miarę) kategorii, w alfabetyczny (też w miarę) sposób. Spis ląduje…
Letnie wieczory przy konsoli mają swój niepowtarzalny urok. Zresztą, jestem graczem i właściwie wszędzie mogę znaleźć dobre skojarzenia z tym hobby. To nie aż takie straszne i bałwochwalcze jak się wydaje, na pewno nie jestem w tym osamotniony.
Miałem pisać ten tekst o Entourage – świetnej dramie o grupie przyjaciół Vincenta Chase’a, będącego wschodzącą gwiazdą Hollywood. Tylko co zrobić, gdy po kilku odcinkach okazuje się, że cały serial ukradła jedna osoba: Ari Gold, grany przez Jeremy’ego Pivena. Ari wzorem innych mocno charakterystycznych postaci znanych z małego ekranu, takich jak House, Dexter Morgan czy…
Mam, sam dla siebie, dwie świetne wiadomości. 1. Atlus (autorzy najlepszych gier w jakie nigdy nie graliście) nareszcie ma zamiar przejść na stacjonarne konsole obecnej generacji. 2. Tworzą Catherine, tytuł którego kilka screenów i podstawowe założenia zwalają z nóg, gdy weźmie się pod uwagę to kto będzie odpowiedzialny za tą grę (Persona team! Yeah).
Ok., ten wpis nie jest o żadnej z powyższych rzeczy, ale nie mogłem się oprzeć, żeby nie użyć tego tytułu (+ lubię Soderbergha). Po prostu miałem ostatnio dostęp do wielu filmów, a teraz jest chwilka na to by o nich napomknąć…
Peace Grenade 